Leesboeken
Een vluchtige zoen
Een fragment
Na het zwemmen probeert Bram zijn spullen terug in zijn koffer te proppen.
‘Ik vind het hier niks gezellig in deze kamer!’ hoort hij Clara opeens tegen Robin zeggen.
‘Overal is het fijn, behalve hier... Vind je ook niet?’
‘Ik vind het hier best fijn,’ zegt Robin.
‘Zal ik aan Gittie vragen of we naar een andere kamer mogen?’ vraagt Clara.
Zonder Robins antwoord af te wachten, is ze al verdwenen.
‘Ik blijft toch hier liggen,’ zegt Robin. ‘En jij?’
‘Ik ook,’ zegt Bram.
Hij krijgt zijn koffer niet meer dicht. Zijn kleren puilen er aan alle kanten uit.
Clara kijkt boos als ze terugkomt. Alle kamers zijn bezet.
‘Rotkamer!’ mompelt ze.
Bram doet alsof hij niets gehoord heeft en gaat naar beneden. Van het zwemmen heeft hij reuzehonger gekregen. Hij gaat een kijkje nemen in de keuken. Jaak roert met een houten pollepel in een rode pruttelende saus.
‘Mm...’ doet Bram. ‘Wat eten we?’
‘Spaghetti,’ zegt Jaak terwijl hij zijn vingers aflikt.
Hij maakt een smakkend geluid met zijn tong.
‘Heerlijk!’ zegt hij. ‘Wil jij hier even in roeren?’
Het water loopt Bram in de mond terwijl hij in de saus roert. Jaak giet ondertussen de spaghetti af.
‘Wil jij iedereen aan tafel roepen?’ vraagt Jaak als alles klaar is.
Bram loopt langs alle kamers.
‘Aan tafel...’ roept hij overal.
In zijn kamer kan hij haast niet naar binnen.
Zoveel kinderen staan rond Clara’s bed. Er is iets gebeurd. Bram wringt zich naar voren om te kijken wat er aan de hand is.
Clara heeft gehuild. Ze ziet er beroerd uit, haar ogen zijn rood en gezwollen.
‘Wat is er gebeurd?’ vraagt Bram.
‘Clara’s geld is gepikt!’ zegt Robin. ‘Het is uit haar koffer verdwenen.’
Clara vertelt met een hese stem aan Erik wat er gebeurd is.
‘Weet je heel zeker dat het gepikt is?’ vraagt Erik. ‘Misschien heb je het gewoon ergens laten liggen.’
‘Heel zeker,’ jammert Clara. ‘Het zat vanmiddag nog in mijn koffer toen we naar de rivier vertrokken... En nu is alles weg.’
‘We zullen eens goed zoeken,’ stelt Erik voor.
‘Het geld was om te trakteren voor mijn verjaardag,’ zegt Clara terwijl ze opnieuw begint te huilen. Jaak staat al een tijdje in de deuropening te luisteren.
‘Sorry hoor,’ zegt hij een beetje beteuterd, ‘maar het eten wordt koud.’
‘Dan zullen we het na het eten zoeken,’ zegt Erik. ‘Misschien heb je het gewoon ergens verloren. Dat gebeurt wel meer.’
Heel even heeft Bram de indruk dat Clara beschuldigend naar hem kijkt. Clara denkt toch niet dat hij het gepikt heeft, zeker? Omdat hij boos op haar was?
Aan tafel wordt druk gepraat over Clara’s geld.
En over dieven en struikrovers.
Bram lepelt zijn soep langzaam op. Clara zit een het andere einde van de tafel. Ze kijkt gemeen naar Bram. Terwijl ze iets in Robins oor fluistert, blijft ze Bram strak aankijken. Robin kijkt nu ook naar hem. Bram voelt het bloed naar zijn hoofd stijgen. Wat smerig van Clara, denkt hij. Ik heb niets gepikt!
