Leesboeken

Zwerfkat

Een fragment
Na schooltijd wacht ze tevergeefs op mama. Ze laat twee bussen voorbijrijden. Misschien is er onverwachts iets tussengekomen en kon ze haar niet komen halen. Ze neemt de volgende bus. Tenslotte is ze groot genoeg om alleen naar huis te gaan. Mama heeft al genoeg aan haar hoofd. In de bus is er nog een plaats vrij bij het raam. Ze legt haar wang tegen het koele glas en droomt weg. Kon ze maar naar Madame Camilla. Maar ze kan mama niet laten wachten en alleen laten. Dan zou ze doodongerust zijn.
Maya hoeft maar één keer kort op de bel te drukken of de deur gaat al open.
‘Dag schat!’ Mama heeft nog gezwollen slaapogen. Ze geeft Maya een zoen. ‘Hoe is het vandaag op school geweest?’
‘Je had vanmorgen beloofd dat je me zou komen halen!’ Maya flapt het eruit. Ze was eigenlijk van plan geweest om er helemaal niets over te zeggen. En nu opeens komt het er gewoon uitgefloept. Verwijtend. Alsof iemand anders het gezegd heeft.
‘En gisteren was je er ook al niet!’ Ze bijt op haar lip. ‘Sorry,’ mompelt mama. Met een zenuwachtige beweging veegt ze een lok uit haar gezicht.’
Ik wist niet dat ik dat beloofd had...’
Maya gaat zonder nog iets te zeggen naar de keuken en van de keuken naar de tuin.
‘Poesje... poesje...’
Kamiel duikt op uit het niets en rent met grote sprongen naar haar toe. Ze tilt hem op en fluistert lieve woordjes in zijn oor. Hij spint weer. Mama zit aan de keukentafel een sigaret te roken. Aan de volle asbak te zien is het niet de eerste vandaag.
‘Wil je iets eten?’
‘Ik heb nog niets gegeten vandaag!’ Daar is die vervelende stem weer. ‘De juffrouw vroeg of je mijn boterhammen zou nabrengen...’
Mama knippert met haar ogen. Ze veegt een traan weg. Zo onopvallend mogelijk. Maya wil het eigenlijk niet zien, maar ze doet het toch. Meteen heeft ze spijt. Ze wil niet onaardig zijn tegen mama.
‘Eet je mee?’
Mama schudt haar hoofd. ‘Ik heb geen honger.’
Maya voelt zich uitgehongerd. Ze stort zich op het verse brood. Mama heeft ook melk meegebracht van de winkel, ziet ze. Ze neemt een grote hap en slokt als een wolf. Mama steekt nog een sigaret op. Dat is ongezond en het stinkt, wil ze zeggen, maar ze doet het niet. Ze wil mama sparen en lief voor haar zijn. Ze lacht naar mama met haar mond vol. Mama glimlacht afwezig terug. Maya vraagt niets over gisteren, waarom mama zo laat thuis was en waar ze geweest is. Ze wil er niets meer over weten. Ze wil ook niet dat mama haar iets vraagt over gisteren. Madame Camilla is háár geheim. Haar geheime toverfee.